Permanent Visum Australie

Gday!!

We komen maar meteen met het verhaal in huis vallen.

Vele van jullie vragen zich af wat ons plan de campange is voor de toekomst m.b.t hier blijven? Hoe lang? Terug naar NL?

En hoewel de meesten van jullie globaal onze campagne volgen, hier even onze update :)

In ons vorige verslag hebben jullie kunnen lezen wat ons op dit moment bezig houdt en hoe het hier gaat, maar er is nog iets anders waar we de afgelopen tijd erg druk mee geweest zijn.

En dat is de vraag die we ons afvroegen `Wat willen we eigenlijk in de toekomst, Zien we onszelf hier in Australie, of in Nederland?! `

Het is een luxe positie, en een erg moeilijke vraag, waar we eigenlijk nog steeds geen duidelijk antwoord op hebben ;)

Daarom hebben we besloten dat we beide deuren open willen houden en we ons permanente visum gaan aanvragen ( officieel emigreren, hoewel we dit eigenlijk voor Nederland al gedaan hebben qua belasting ( M biljet ), uitschrijven uit de gemeente, zorgverzekering afzeggen enz enz.. Het enige wat we nog met Nederland hebben is ons paspoort en natuurlijk het allerbelangrijkste onze vrienden en familie.

Dit speelt al vanaf afgelopen jaar November door ons hoofd, toen hebben we besloten dat we voor onze permanente verblijfsvergunning wouden gaan.

Op dit moment zitten we nog met Jo`s 457 business visum aan die 4 jaar dat we kunnen blijven en aan het einde van die 4 jaar hebben we niks, dan zouden we alsnog een permanent visum aan moeten vragen, en er kan veel veranderen in de tussentijd en met een permanent visum kunnen we hier voor altijd blijven en met behoud van ons Nederlands paspoort kunnen we ook altijd terug naar NL, beide deuren staan dan open.

Op dit moment zijn we hier super gelukkig en het leven is hier gewoon goed ( beter dan in Nederland vinden wij, ook qua toekomst mogelijkheden qua werk, huis kopen, vrijheid, kinderen opgroeien in de natuur, het heerlijke klimaat, de stabiele en goede economie.

Als we in Nederland zijn, missen we alles aan Australie en als we in Australie zijn missen we in Nederland eigenlijk alleen onze vrienden en familie en het knusse en gezellige van Zwolle.

Lion heeft hier minder `last `van dan Jo, maar dit zal wel weer een vrouwen ding zijn ;)

En natuurlijk zijn er ook bepaalde gebeurtenissen die we missen, en waardoor je toch soms weer gaat denken `what to do?`

In het afgelopen jaar en 3 maanden dat we nu hier zijn is er natuurlijk ook het een en ander gebeurd, 2 baby`s van vrienden geboren, Jo`s Opa overleden, Jo `s oma nu erg ziek, vrienden die straks gaan trouwen.... van dat soort dingen, dan besef je wel weer even hoe ver weg je bent, maar goed... Dit wisten we natuurlijk van te voren, en we krijgen er hier ook heel veel voor terug, en uiteindelijk gaat het er toch om dat het leven wat je lijdt toch JOU leven is, en niet die van iemand anders, en moet je doen waar je je goed bij voelt...

En als we regelmatig een paar weken naar Nederland kunnen en het vele contact wat we nu met al onze mensen om ons heen hebben, is dit voor ons ook prima, en met Skype, Facebook en Whatsapp hebben we net zoveel contact met iedereen dat als we thuis zouden zijn, alleen dan helaas niet in real life, maar hier maken we natuurlijk 100 procent gebruik van als we in Nederland op vakantie zijn! :)

Op het forum en de Facebook pagina waar wij lid van zijn van geëmigreerde Nederlanders in Australie zien we regelmatig leuke en inspirerende stukjes voorbij komen waar we ons helemaal in kunnen vinden.

Deze bijvoorbeeld:

'' Het is Woensdagavond, halfnegen, een hele lading mensen zit thuis op de bank in druilerig Nederland voor de tv te dromen van een b en b in Frankrijk, een olijfboomgaard in Italie, wonen onder de palmen en gaan zo maar door.. Het roer om: een succesformule, maar waarom?

Veel mensen lopen met dat knagende gevoel, van we zijn nu nog jong, wat wil ik nog doen, is het ergens anders niet beter, de huizen groter, de salarissen dikker, de mensen vriendelijker, het klimaat aangenamer, de dagen langer, de mogelijkheden groter en de ruimte en vrijheid oneindig??

Yes inderdaad hier in Ozz..”

“Je leven opbouwen in een ander land heeft een grote inpact op je leven en op je persoonlijk.

Het is niet altijd even makkelijk en een hele stap en dood eng om alle zekerheden die je hebt achter je te laten en in het diepe en onbekende duiken ( financieel, slapeloze nachten, taalbarrières, andere culturen, alles regelen en omgooien ) maar als je het eenmaal bereikt hebt is het ook een echte overwinning, waar je ook super trots op kunt zijn.

Hoeveel mensen zitten er wel niet op een ( werk ) plek waar ze helemaal niet willen zitten, uiteraard kan niet iedereen zomaar deze beslissing maken die wij gemaakt hebben, maar met een beetje doorzettingsvermogen en lef kom je een heel eind..

Hoeveel mensen dromen er wel niet over een andere richting, een ander land, iets anders willen doen met hun leven, maar doen het niet en blijven wegroesten op hun oude vertrouwde plek.

Klinkt heel vertrouwd en verleidelijk, maar ook zonde van alle mogelijkheden die er zijn “

Inspirerende verhalen van mensen die net als ons ook geemigreerd zijn..

Dit ervaren en vinden wij zelf ook, en daarnaast vinden we het ook heerlijk om lekker rond te scheuren in een 4 wheel drive hier in de natuur, een kangaroo in onze voortuin onder de mango en citrus bomen rond te zien huppelen, en nog wat meer van die typische Australische dingen die je in Nederland niet hebt, maar natuurlijk zijn er ook wel nadelen m.b.t tot Nederland, maar over het algemeen is het hier heerlijk en het leven is hier goed en daarom hebben we besloten afgelopen November dat we een 187 permanent visum aan zouden gaan vragen.

Omdat we toen net op reis gingen heeft het allemaal een stuk langer geduurd.

Lion heeft destijds in Perth zijn IELTS Englisch test gedaan en we moesten die medische keuring doen, die helemaal goed was.

Verder hadden ze de meeste documenten allemaal al voor ons 457 visum, dit scheelde een boel.

Wel moesten ze nog weer heel wat papierwerk hebben van ( Jo`s ) werkgever, omdat hun ons weer sponsoren op dit 187 visum ( dit doen ze ook met Jo`s huidige visum ) maar de deal is dat Jo voor dit visum nog minimaal 1 jaar bij hun blijf werken, dit is een voorwaarde van de government waar Jo zich aan moet houden.

Achteraf gezien hadden we gelijk dit visum willen hebben, maar het duurt langer om aan te vragen en dit is een behoorlijk kostbaar visum voor ons.

We zijn nu vanaf November bezig en vorige week is het visum ingestuurd, dus zijn 8 maanden verder ( maar het had in 3 maanden ook allemaal ingestuurd kunnen zijn, maar mijn werkgever schoot niet echt op, en onze reis zat er tussen, dus nu is het hopen dat het visum zo snel mogelijk accoord komt en dan kunnen we ons zelf permanten residents van Australie noemen :)

Met daaraan ook veel meer voordelen t.o.v ons tijdelijke 457 business visum, omdat we dan gelijk staan met de Australiers qua mogenlijkheden en sociale zekerheid.

We zouden over een paar jaar ook Australier kunnen worden, maar we willen never nooit niet ons Nederlandse paspoort kwijt, en aangezien je hier in Australie wel een dubbele nationality mag hebben, mag dit van Nederland ( nog ) niet.

Dus zouden we Australier willen worden, dan zouden we onze Nederlandse nationality op moeten geven en dat willen we niet.

Al met al is de hele visum aanvraag ingestuurd en is het nu gewoon dom afwachten tot het visum akkoord komt ( gemiddeld tussen 2 en 6 maanden ) en dan kunnen we ons permanent resident van Australië noemen :)

Wordt vervolgd …......

Deze keer nog even wat pictures van afgelopen weken, wat gezelligheid, de liefste hond op aarde `Grommit` en we zijn weer naar de Hot Springs in het El Questro Wilderness Park geweest op de Gibb River Road ( ongeveer een uurtje rijden van huis )

Nicole Kidman is hier ook geweest tijdens het opnemen van de film `Australia`die hier in de buurt is opgenomen :)

Voor nu een fijne Zondag allemaal!

Veel Liefs,

Lion en Jolanda